Hz. Aişe şunu anlattı:
Rasulullah'la benim aramda bir konuşma geçmişti.
O:
- "Aramızda
kimin hakem olmasına razı olursun? Ebu Ubeyde Îbnu'l-Cerrah'a razı olur musun?"
dedi. Ben:
-Hayır. O ne senin lehine ne de benim aleyhimde hüküm
verebilecek birisidir" dedim. Rasulullah (s.a.v.):
- "Ömer'e razı olur musun?" dedi.
Ben:
-Hayır ben Ömer'den korkarım, dedim. Rasulullah
(s.a.v.): -Şeytan, ondan korkar. Ebu Bekir'e razı olur musun?" dedi. Ben
de:
- Evet, dedim.
Rasulullah (s.a.v.) ona gelmesi için haber gönderdi. Ebu
Bekir geldi. Rasulullah (s.a.v.):
- "Bizim aramızda hakemlik yap" dedi. Ebu
Bekir:
- Ben mi ya Rasulallah? dedi.
Rasulullah:
- "Evet" dedi.
Rasulullah (s.a.v.) konuşunca ben; -Adil ol ya
Rasulallah! dedim,
Ebu Bekr elini kaldırıp yüzüme bir tokat vurdu, hemen
burnumdan kan boşandı. Ebu Bekr şöyle konuştu:
„ -Babasız kalasıca! Rasulullah (s.a.v.) adil olmazsa
kim adil olur? Rasulullah (s.a.v,) da:
-"Böyle olmasını istememiştik" dedi. Kalkıp eliyle,
yüzümden ve elbisemden kanı sildi.
tek kelimeyle ALLAHUEKBER ne sevgi ne bağlılık işte gerçek sevgi onlarda bizleri ALLAH cc af etsin ..çok etkiliyic bir paylaşım ALLAH cc razı olsun hocam ..
YanıtlaSil