Boyun büküp huzurunda

Boyun büküp huzurunda, nefsimi yerlere eydim.
Bildim ne fena haldeyim, ne elemdeyim.
Ey cihanı yoktan var eden, ömrümü yele verdim.
Secdelere bu defa  kalbimi, ruhumu serdim.
Beklemek başka bir kapıdan ferahı kurtuluşu.
Akılsızlık değil de nedir, görmez mi son buluşu. 
Döner alem bin bir renk, bin bir ahenk üstüne.
Azametin nakşolunur nice varlık üstüne.
Nefsimi dinledikçe gitti elimde olan.
Anladım senden gayrısı, hem faydasız,hemde yalan.
Bunca noksan halime bakmadan lutfeyledin.
Bu fakir aciz varlığı, servet verip hoş eyledin.
Görmedi bir çokları, ne bir gam ne bir elem.
Yüzlerinde derin huzur, son menzile gider iken.
Kimi yüzler mütebessim, beyazlara sarılırken.
Aşkın sırrı sarar arşı, nur gülüşler yayılırken.
Bahtsız olan gafillere, hiç akıl sır erdiremem.
Bunca aşık gül goncaya, çekinir el deydiremem.
Dostun bağrında durup, dost araken nasipsizler
Haddim değil akıl vermek, ben kendimi eyleyemem.
Acz  içinde sığınarak, Rahmetin tek adresine.
Onda olmayanı sunar, gönül aşkı meclisine
Bendedir onda olmayan bi çarelik zarar, ziyan
Arz ederim melalimi, Ondadır derdime derman.
Eğilirim, bükülürüm türlü,türlü dökülürüm
Takılır kenar köşeye ilmek, ilmek  sökülürüm.
Sanmayın umudum yok, kırgınım hep yarınlara.
İnsan küser mi hiç,  O en mübarek dostuna.

HAKAN DİDİNİR